Chmury perłowe – Norwegia

Polarne chmury stratosferyczne, znane również jako chmury perłowe, powstają zimą na dużych szerokościach geograficznych – na północ od około 60°N i na południe od około 60°S. Tworzą się w stratosferze, na wysokości od 15 do 25 kilometrów nad powierzchnią Ziemi, w temperaturach poniżej -78°C. Ich powstawanie jest związane z obecnością fal grawitacyjnych, wywołanych przez przepływ powietrza nad górami. Chmury te są najlepiej widoczne, gdy Słońce znajduje się tuż poniżej horyzontu – wtedy ich opalizujące kolory szczególnie wyraźnie odznaczają się na tle ciemniejącego nieba. Polarne chmury stratosferyczne dzielą się na dwa główne typy:          Typ I – zawiera mieszaninę związków kwasu azotowego i siarkowego w postaci kropelek.
Typ II – składa się wyłącznie z kryształków lodu. To właśnie ten typ nazywany jest chmurami perłowymi ze względu na swoją charakterystyczną, opalizującą barwę – różową, niebieską, zielonkawą czy żółtą – zmieniającą się w zależności od kąta widzenia i oświetlenia. Kolory tych chmur powstają wskutek rozpraszania światła na drobnych cząstkach lodu. Ponieważ fale świetlne o różnych długościach zakrzywiają się pod nieco innymi kątami, dochodzi do interferencji – niektóre barwy się wzmacniają, inne zaś wygaszają. Choć zjawisko to najczęściej obserwowane jest w regionach polarnych, bywa również widoczne w Polsce, a nawet we Włoszech i Szwajcarii. Występowanie chmur perłowych wiąże się z przyspieszaniem procesu zubożania warstwy ozonowej. Zdjęcia wykonałem w okolicach Asker, w południowej Norwegii. Warto dodać, że niektórzy mylą te chmury z zorzą polarną – choć to zupełnie różne zjawiska.